قلمرو ناشناخته در گردشگری
به گزارش وبلاگ هیچکس، در قلمرو شلوغ مطالعات گردشگری، جایی که توجه بیشتری به سمت تأثیرات مالی، زیست محیطی و فرهنگی معطوف می گردد، اهمیت معنویت یک قلمرو نسبتاً ناشناخته باقی می ماند. با این حال، در عصری که با شلوغی مداوم و تکنولوژی همراه است، احتیاج افراد به ارتباط دوباره با معنویت، بیش از همواره ضرورت می یابد. این جنبۀ ناشناخته گردشگری نه تنها می تواند تجربه سفر را افزایش دهد، بلکه با تقویت آرامش درونی به رفاه شخصی یاری می نماید.
به گزارش وبلاگ هیچکس، دکتر فابیو کاربونه، مدرس ارشد مدیریت گردشگری و بازاریابی دانشگاه نورث همپتون انگلستان و از سخنرانان کنفرانس بین المللی گردشگری و معنویت که قرار است چهارمین دور آن در تهران برگزار گردد، با بیان این دیدگاه و اظهارات، گفت: زندگی مدرن که با سرعت دیوانه وار و ارتباط دیجیتالی تعیین می گردد، افراد را در آرزوی ارتباط عمیق تر با خود و دنیای اطرافشان قرار داده و صنعت گردشگری که به طور سنتی بر اوقات فراغت و تفریح متمرکز شده، به تدریج در حال تشخیص تجربیات معنوی است. بنابراین سفر، زمانی که از منظر معنوی مورد آنالیز قرار گیرد، این ظرفیت را دارد که از سفر فیزیکیِ صرف فراتر رود و به زیارتی برای خودیابی و کاوش درونی تبدیل گردد.
این مدرس ارشد گردشگری ادامه داد: اهمیت توجه به معنویت در مطالعات گردشگری، به ظرفیت آن برای تحقق احتیاجهای افراد اشاره دارد. بعلاوه در میان هرج و مرج زندگی روزمره، مردم به طور فزاینده ای در پی آرامش و معنا هستند. سفر به مقاصدی با تاریخچه های معنوی غنی، مکان های مقدس، یا برنامه های سلامتی همه جانبه می تواند فرصتی بی نظیر برای افراد فراهم کند تا از مادیات جدا شوند، تأمل نمایند و سفری برای کشف خود شروع نمایند. این تجربه ها نه تنها به رفاه افراد یاری می نماید، بلکه بر جوامع و محیط های پیرامون، تأثیر مثبت می گذارد.
کاربونه افزود: علاوه بر این، ارتباط بین معنویت و گردشگری فراتر از تحقق احتیاجهای فردی و شخصی است و به بافت اجتماعی نفوذ می نماید و صلح درونی، بیشتر پایه و اساس صلح دنیای در نظر گرفته می گردد. با تشویق افراد به کشف معنویت خود به وسیله سفر، باعث ایجاد یک جامعه دنیای هماهنگ تر و قابل درک تر می شویم. بعلاوه مبادله ایده ها و شیوه های معنوی درک بین فرهنگی را تقویت می نماید و بردباری و قدردانی را در زندگی امروزی ترویج می دهد.
این مدرس ارشد مدیریت گردشگری و بازاریابی دانشگاه نورث همپتون انگلستان اظهار کرد: در قلمرو دانشگاهی، گنجاندن معنویت در مطالعات گردشگری، زمینه غنی تحقیقات بین رشته ای را برای محققان فراهم نموده و راه هایی برای کشف ابعاد روان شناختی، جامعه شناختی و فرهنگی گردشگری و معنویت را تسهیل می نماید. در نتیجه محققان می توانند تأثیر تجربیات معنوی بر سلامت روان، پویایی حفاظت از مکان مقدس و نقش شیوه های معنوی بومی در گردشگری پایدار را آنالیز نمایند.
او بعلاوه گفت: اهمیت معنویت در مطالعات گردشگری، در توانایی آن برای رسیدگی به یک احتیاج اساسی انسانِ جست وجوگر برای آرامش درونی، نهفته است. از آنجایی که دنیا به طور فزاینده ای سریع و به هم پیوسته است، صنعت گردشگری این پتانسیل را دارد که نه تنها به عنوان وسیله ای برای اوقات فراغت، بلکه به عنوان یک سفر تحول آفرین برای افرادی که در پی ارتباط عمیق تر با خود و دنیا هستند، خدمت کند. بنابراین با کنکاش در قلمروهای کمتر کاوش شدۀ پدیده های معنوی در مطالعات گردشگری، می توانیم راه را برای مسیری معنادارتر و هماهنگ تر از سفر و زندگی هموار کنیم.
سخنران کنفرانس بین المللی گردشگری و معنویت گفت: سلامت معنوی، شامل داشتن آرامش درونی، هدف، ارتباط با خود و دنیا است و یک بُعد دگرگون نماینده به تجربه گردشگری ارائه می دهد. بعلاوه فراتر از تجربه معمول توریستی با ادغام رفاه معنوی رویکردی جامع برای سفر معرفی می نماید و صنعت را به چالش می کشد تا استراتژی های خود را دوباره ترسیم کند.
او افزود: بنابراین اولویت دادن به سلامت معنوی در گردشگری، به یک پادزهر برجسته برای استرس و خستگی مرتبط با زندگی مدرن تبدیل می گردد. تجارب سفر متناسب با احتیاجهای معنوی، مانند بازدید از مقاصدی با اهمیت معنوی عمیق یا شرکت در استراحتگاه های سلامتی، پناهگاهی برای درون نگری و خودیابی فراهم می نماید و با توجه به اهمیت سلامت معنوی، برنامه ریزان و توسعه دهندگان گردشگری می توانند مقاصد و فعالیت هایی را طراحی نمایند که جوان سازی، فکر آگاهی و پرورش آرامش درونی را در اولویت قرار می دهند.
کاربونه افزود: علاوه بر این، ادغام سلامت معنوی در برنامه ریزی گردشگری، یک رابطه همزیستی بین مسافران و جوامع مقصد را تقویت می نماید. بازدیدنمایندگان فراتر از تماشاچیان صرف، شرکت نمایندگان فعالی در زمینه فرهنگی و معنوی یک منطقه می شوند. این تغییر دیدگاه مستلزم یک رویکرد متفکرانه تر و پایدارتر به مدیریت مقصد است که تشویق به حفظ دارایی های معنوی و فرهنگی است. در این زمینه، جوامع محلی نه تنها میزبان، بلکه حافظان تجربیاتی هستند که با احتیاجهای معنوی مسافران طنین انداز می گردد.
او اظهار کرد: پذیرش سلامت معنوی به عنوان یک اصل اساسی، منظره مالی گردشگری را نیز تغییر می دهد. روند رو به رشد گردشگری سلامتی که شامل استراحتگاه های معنوی، مراکز مدیتیشن و تجربیات سفر جامع است، فرصت های نوی را برای رشد صنعت ارائه می دهد. همانطور که مقاصد، ارزش پیشنهادهای اصیل و غنی نماینده معنوی را تشخیص می دهند، بازار گردشگری سلامت متنوع تر و انعطاف پذیرتر پدیدار می گردد.
مدرس ارشد مدیریت گردشگری و بازاریابی گفت: این ملاحظات نه تنها برای غنی سازی تجربه سفرِ فردی مهم است، بلکه باعث ارزیابی دوباره نحوه مفهوم سازی، برنامه ریزی، توسعه و مدیریت گردشگری به طور کلی و گردشگری سلامت به طور خاص می شوند. این رویکرد دگرگون نماینده، صنعت را به چالش می کشد تا فراتر از پارادایم های مرسوم حرکت کند و دوره نوی را پرورش دهد که در آن گردشگری به مجرای رشد شخصی، توسعه جامعه و پایداری مالی مبتنی بر اصول رفاه کل نگر تبدیل می گردد.
او در ادامه این گفت و گو درباره اهمیت برگزاری کنفرانس گردشگری و معنویت نیز اظهار کرد: به عنوان یک فعال صلح و فراتر از همه ملاحظات فوق، چهارمین کنفرانس بین المللی گردشگری و معنویت آینده نوید و اهمیت زیادی دارد. این کنفرانس منحصربه فرد که برای گردهمایی کارشناسان بین المللی آماده شده است، فرصتی بی سابقه برای کاوش در تلاقی گردشگری، معنویت و ایجاد صلح است.
این مدرس ارشد مدیریت گردشگری در انگلستان افزود: تمرکز کلی کنفرانس بر معنویت در گردشگری به طور یکپارچه با دیدگاه من برای تقویت صلح درونی به عنوان پایه ای برای هماهنگی دنیای همسو است. به همین علت است که من از اولین نسخه از این رویداد علمی حمایت می کنم. بنابراین با تأکید بر ابعاد معنوی سفر، این رویداد از بحث های گردشگری مرسوم فراتر می رود و بستری را برای کشف اینکه چگونه صنعت می تواند کاتالیزوری برای تحول عمیق شخصی و اجتماعی باشد، ارائه می نماید.
او ادامه داد: به عنوان مدافع صلح به وسیله گردشگری، فکر می کنم این کنفرانس نقطه ای مهم برای پیشبرد گفتمان ایجاد فرهنگ صلح است. شروع این کنفرانس به وسیله دانشگاه تهران نه تنها بر تعهد این دانشگاه به پیشبرد دانش تاکید می نماید، بلکه آن را به عنوان پیشگامی در کاوش معنویت در منظره گردشگری قرار می دهد.
این سخنران کنفرانس بین المللی گردشگری و معنویت گفت: این کنفرانس که از دریچه یک فعال صلح دیده می گردد، دارای ظرفیت فوق العاده ای است. این مهم نه تنها برای برانگیختن بحث های انتقادی و خروجی های علمی آماده است، بلکه برای ایجاد یک تغییر پارادایم در نحوه درک و استفاده از قدرت گردشگری برای ایجاد فرهنگ صلح آماده است.
کاربونه افزود: از آنجایی که شرکت نمایندگان و مشارکت نمایندگان در گفت وگوی معنادار، تبادل ایده ها و ارائه تحقیقات پیشرو درگیر می شوند، این کنفرانس به پیوندی برای همگرایی تئوری و عمل تبدیل می گردد. بنابراین این کوشش مشترک ممکن است روینمودهای نوآورانه ای را برای ادغام ابعاد معنوی در سیاست ها، شیوه ها و استراتژی های مدیریت گردشگری ایجاد کند و نتایج حاصل از این کنفرانس احتمالاً زمینه را برای یک خط تحقیقاتی کاملاً نو فراهم می نماید، خطی که می تواند پیامدهای گسترده ای نه تنها برای دانشگاه، بلکه برای صنعت گردشگری و در نهایت برای ابتکارات صلح دنیای داشته باشد.
منبع: دنیای سفر