درمان توده های سرطانی با استفاده از نانوذره های مغناطیسی ممکن شد - وبلاگ هیچکس

به گزارش وبلاگ هیچکس، محققان دانشگاه اصفهان با همکاری دانشگاه صنعتی ایلمنا آلمان بر روی نانوذره های مغناطیسی مناسب برای کاربرد های پزشکی، تحقیقاتی انجام دادند.

به گزارش گروه دانشگاه وبلاگ هیچکس، محققان دانشگاه اصفهان با همکاری دانشگاه صنعتی ایلمنا آلمان بر روی نانوذره های مغناطیسی مناسب برای کاربرد های پزشکی، تحقیقاتی انجام دادند. هدف از انجام این پژوهش آنالیز توان اتلاف ویژه نانوذرات تهیه شده برای درمان توده هایی سرطانی با روش فراگرمایی مغناطیسی بوده است.

مرتضی مظفری، دانشیار فیزیک ماده چگال آزمایشگاهی دانشکده فیزیک دانشگاه اصفهان درباره لزوم انجام این طرح گفت: هدف از انجام این پژوهش، آنالیز توان اتلاف ویژه نانوذرات تهیه شده برای درمان توده های سرطانی با روش فراگرمایی مغناطیسی بوده است. در این کار نانوذرات مگنتایت و مگنتایت جانشانی شده با روی و ساماریوم به روش هم رسوبی ساخته شده است. نانوذرات با اسیدسیتریک و کوپلیمر پلورنیک F 127 پوشش داده شدند که فروشاره های آن ها به خوبی در زمان طولانی (چند هفته) پایدار بودند. نانوذرات با وجود میزان بزرگی که دارند، به خوبی در شاره پراکنده شده و بعلاوه سه نمونه با غلظت کم از آن ها اتلاف بسیار خوبی را از خود نشان دادند.

وی در ادامه گفت: این فروشاره ها می توانند برای درمان توده های سرطانی به روش فراگرمایی مغناطیسی به کار فرایند. روشن است که این فروشاره ها بایستی برای کاربرد بالینی، مراحل دیگری مانند آنالیز زهر آگینی (سمّیت) و آزمون روی جانوران را بگذرانند. این نانوذرات را بعلاوه می توان برای دارورسانی هدف مند و بهبودبخشی تصویرسازی MRI و MPI نیز به کار برد.

امروزه به طراحی نانوذره های مغناطیسی با ویژگی های مغناطیسی بهبودیافته به ویژه کوک شده برای کاربرد در فراگرمایی مغناطیسی احتیاج است. افزون بر این، چالش فناوری برای طراحی نانوذره های مغناطیسی تازه ای که نه تنها بازده گرمایی بالا، بلکه عنصر های زیست سازگار و پایدار در محلول آبکی با دمای کوری مناسب (Tc) برای پایش دما داشته باشد، وجود دارد. نانوذره های مغناطیسی مناسب برای کاربرد های پزشکی، باید افزون بر ویژگی های مغناطیسی مناسب، ویژگی های بسیار دیگری همچون زیست سازگاری بالا، زهرآگین نبودن یا زهرآگینی کم و جذب پروتئینی کم را داشته باشند. افزون بر این، درمان چندگانه، ظرفیت تشخیصی و بعلاوه کاهش اثر های جانبی در بیماران اهمیت بسیاری دارد. در کاربرد های پزشکی، نانوذره های ابرپارامغناطیس به علت این که پس از برداشتن میدان مغناطیسی کاربستی، مغناطش خود را از دست می دهند، برتر هستند، زیرا می تواند از کلوخه ای شدن و افزایش احتمال لختگی (آمبولیزاسیون یا شرایط یا فرآیند هایی که در آن یک رگ یا یک اندام با یک لخته خونی بسته می گردد) پیش گیری گردد.

پژوهشگر دانشگاه اصفهان درباره نتایج این طرح گفت: بر پایه داده های به دست آمده از آزمایش های گوناگون، با وجود بزرگی میزان نانوذرات پراکنده شده در محلول و برهم کنش مغناطیسی بزرگ میان آن ها، فروشاره ها در یک محیط آبکی (pH 5.5) برای مدت طولانی شناور مانده و پایداری خوبی را نشان می دهند. پایداری نانوذره های مغناطیسی هسته-پوسته، با وجود میزان بزرگ و برهم کنش قوی مغناطیسی از فزونی های این کار بود. میزان گیری های گرماسنجی نشان می دهند که توان های اتلاف ویژه برای نمونه های با 01/0 و 02/0 مول ساماریوم در نمونه ی با 10/0 مول روی، بیشینه بود و اتلاف پسماند، سهم اصلی را در توان اتلاف ویژه داشت. این نمونه ها گزینه های بسیار مناسبی برای کاربرد در درمان توده های سرطانی با روش فراگرمایی مغناطیسی هستند.

مظفری با اشاره به ویژگی های نوآورانه این پژوهش گفت: جانشانی یون ساماریوم در نانوذرات اکسید آهن برای کاربرد های فراگرمایی که نسبت به جانشانی یون های خاکی کم یاب دیگر کمتر اجرا شده است، پوشش دهی آن ها با اسید سیتریک و پلورونیک F 127 که زیست سازگار و معمولاً برای کاربرد های پزشکی بسیار مناسب هستند و پایداری بسیار خوب فروشاره نانوذرات با وجود میزان بزرگی که دارند از ویژگی های این تحقیق است.

این مقاله یکی از بفراینداد های رساله دکترای دکتر سارا شاتوتی است که با همکاری مرتضی مظفری، دانشیار فیزیک ماده چگال آزمایشگاهی دانشکده فیزیک دانشگاه اصفهان و پژوهشگرانی از دانشگاه های فرایبورگ و دانشگاه صنعتی ایلمنا آلمان است.