لایل، لایل، کروکودیل؛ قصۀ شاد یک تمساح آوازخوان

به گزارش وبلاگ هیچکس، لایل، لایل، کروکودیل (Lyle, Lyle, Crocodile) قصۀ تازه و خلاقانه ای ندارد اما شوخی های خنده دار، موقعیت های بامزه و حال و هوای گرمی دارد که در مجموع آن را به یک تفریح خوب خانوادگی تبدیل می نمایند.

لایل، لایل، کروکودیل؛ قصۀ شاد یک تمساح آوازخوان

وبلاگ هیچکس | درست است که کروکودیل ها جزء جانوران خونسرد هستند، اما ستارۀ فیلم لایل، لایل، کروکودیل بسیار گرم و دوست داشتنی است. این فیلم بر اساس مجموعه کتاب هایی از برنارد ویبر ساخته شده؛ کتاب هایی که حدود شصت سال قبل در دهۀ 60 میلادی نوشته شدند و از آن موقع تا به حال نسل های مختلفی از بچه ها آمریکایی را مجذوب خود نموده اند.

به گزارش وبلاگ هیچکس ؛ اگرچه لایل، لایل، کروکودیل به صورت لایو اکشن ساخته شده است، اما ستارۀ اصلی اش با جلوه های ویژۀ کامپیوتری خلق شده؛ ترکیبی که شبیهش را قبلا در فیلم هایی مثل گارفیلد یا استوارت لیتل دیده ایم. داستان فیلم از جایی آغاز می گردد که آقا و خانم پریمز به همراه فرزند کم سن و سالشان جاش به شهر نیویورک نقل مکان می نمایند و در خانه ای بزرگ و زیبا ساکن می شوند. اما جاش یک مسئله ای دارد؛ او از آمار جرم و جنایت در نیویورک می ترسد؛ از مدرسۀ جدیدش می ترسد و تقریبا از هر چیز دیگری هم می ترسد!

اما این خانه یک ساکن دیگر هم دارد که قرار است اوضاع را کاملا عوض کند. همانطور که می گردد انتظار داشت، جاش اولین کسی است که با کروکودیلی که در این خانه زندگی می نماید آشنا می گردد؛ کروکودیلی به نام لایل که بر خلاف ظاهرش بسیار دوست داشتنی و مهربان است. لایل اصلا حرف نمی زند، اما به جایش آواز می خواند و صدایش هم عالی است؛ البته باید هم صدایش خوب باشد، چون آواز های او را در واقع شان مندز خوانندۀ مشهور کانادایی اجرا می نماید.

بعد از مدتی سر و کلۀ دوست قدیمی لایل یعنی آقای هکتور والنتی (با بازی خاویر باردم) پیدا می گردد. او یک شعبده باز است که دلش می خواهد لایل را به یک ستارۀ اجرا روی صحنه تبدیل کند، اما خجالتی بودن لایل همواره باعث شده که این اتفاق نیافتد. در واقع همۀ شخصیت های این فیلم یک جور مسائل و ترس هایی برای خودشان دارند که با یاری یکدیگر باید بر آن مسائل غلبه نمایند.

لایل، لایل، کروکودیل از لحاظ داستانش چیز خاصی به فیلم های مشابه قبلی اضافه نمی نماید و از این نظر خلاقیتی در آن نیست. داستان روندی نسبتا قابل پیش بینی دارد و مضمون فیلم هم درس گرفتن آدم ها و حیوانات خانگی از یکدیگر و یاری هایی است که به یکدیگر می نمایند. جلوۀ بصری فیلم هم معمولی است و قرار نیست چیز عجیب و خارق العاده ای در خودش داشته باشد.

اما با همۀ این ها، همین داستان نسبتا کلیشه ای کاملا خوش ساخت و روان روایت شده و ریتم پرشتابش باعث می گردد که روند فیلم اصلا ملال آور نباشد. شوخی های فیلم که بیشتر بر روی حرکات چهره و بدن لایل متمرکز هستند بامزه و خنده دار از کار درآمده اند و تعدادشان هم کم نیست. صحنه های مواجهۀ لایل با آدم ها و محیط های تازه، برترین بخش های فیلم را شکل داده اند.

در مجموع لایل، لایل، کروکودیل یک تفریح مفرح و دوست داشتنی برای همۀ اعضای خانواده است؛ داستانی دربارۀ اهمیت دوستی و همدلی برای عبور از ترس ها و مسائل.

دانلود

فیلم اصلی

کد ویدیو

کارگردان: جاش گوردون (Josh Gordon)

بازیگران: خاویر باردم (Javier Bardem)، وینسلو فجلی (Winslow Fegley)

امتیاز منتقدان (راتن تومیتوز): 68%

امتیاز مخاطبان (راتن تومیتوز): 92%

منبع: فرادید

به "لایل، لایل، کروکودیل؛ قصۀ شاد یک تمساح آوازخوان" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "لایل، لایل، کروکودیل؛ قصۀ شاد یک تمساح آوازخوان"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید