شهاب سنگی عجیب که نظریه شکل گیری منظومه شمسی را تغییر می دهد
به گزارش وبلاگ هیچکس، شهاب سنگی که سال گذشته بر فراز کانادا منفجر شد، بسیار خارق العاده تر از آن چیزی است که در ابتدا به نظر می رسید: منشاء آن از منظومه شمسی بیرونی بود؛ جایی که دانشمندان تصور می کردند فقط اجسام یخی وجود دارند.
به گزارش وبلاگ هیچکس و به نقل از وب سایت اسپیس، گروهی از اخترشناسان حرفه ای و آماتور تصاویر و ویدیوهایی از این شهاب سنگ را هنگام انفجار بر فراز آلبرتا ثبت کردند.
با مطالعه این داده ها، محققان به این نتیجه رسیده اند که این شهاب سنگ مانند یک جسم سنگی از هم جدا شده و تا عمق بیشتری در جو زمین از اجرام یخی در مسیرهای مشابه زنده می ماند.
با این حال، تجزیه و تحلیل بعلاوه نشان داد که شهاب سنگ از ابر اورت، بسیار فراتر از پلوتون آمده است. کشف یک جسم سنگی از این منطقه می تواند نظریه های موجود در خصوص چگونگی شکل گیری منظومه شمسی را بازنویسی کند.
دنیس ویدا، متخصص فیزیک شهاب سنگ در دانشگاه وسترن کانادا گفت: این کشف، مدل کاملاً متفاوتی از شکل گیری منظومه شمسی را پشتیبانی می نماید؛ مدلی که از این ایده حمایت می نماید که مقادیر قابل توجهی از مواد سنگی با اجرام یخی درون ابر اورت وجود دارند. این نتیجه با مدل های شکل گیری منظومه شمسی که در حال حاضر مورد علاقه است شرح داده نمی گردد. این یک تغییر کامل بازی است.
یک شهاب سنگ سرد و صخره ای
دانشمندان همواره بر این باور بودند که ابر اورت منحصراً از اجسام یخی تشکیل شده است. هنگامی که ستارگان در حال عبور این اجرام ابر اورت را جابجا می نمایند، به عنوان دنباله دار به درون منظومه شمسی می روند. همانطور که آنها این کار را انجام می دهند، تابش خورشید باعث می گردد یخ از جامد به گاز تبدیل گردد، گاز و غباری که دنبالۀ دنباله دارهای کلیشه ای گاز و غبار را تشکیل می دهد که می تواند میلیون ها کیلومتر کشیده گردد.
در حالی که اخترشناسان به طور مستقیم جسمی را در ابر اورت ندیده اند، اجرام دنباله داری زیادی را دیده اند که زندگی را در این منطقه شروع نموده اند و همه آنها از یخ ساخته شده اند. به این ترتیب دانشمندان این ایده را دریافت کردند که منظومه شمسی بیرونی فقط از اجسام یخی ساخته شده است و هیچ سنگی وجود ندارد؛ فرضیه ای که آنها برای ایجاد نظریه هایی در خصوص شکل گیری منظومه سیاره ای ما استفاده کردند.
گلوله های آتشین صخره ای معمولاً مشاهده می شوند، اما همه نمونه های قبلی از نزدیک تر به زمین سرچشمه گرفته اند و این مسافر را که مسافت های وسیعی را طی نموده است، کاملاً غیرمنتظره می سازد.
دانشگاه آلبرتا با استفاده از دوربین های رصدخانه گلوله آتشین دنیای (GFO) که در استرالیا ساخته شده است، شهاب سنگی 2 کیلوگرمی را به میزان گریپ فروت شکار کرد. سپس محققان غربی ابزارهای شبکه دنیای شهاب سنگ مدار آن را محاسبه کردند. این نشان داد که شهاب سنگ در مداری حرکت می نماید که معمولاً فقط به وسیله دنباله دارهای یخی و طولانی مدت از ابر اورت اشغال می گردد.
هادرین دویلپوکس، ستاره شناس سیاره ای در دانشگاه کرتین استرالیا و محقق اصلی GFO در این بیانیه گفت: در 70 سال رصد منظم گلوله های آتشین، این یکی از عجیب ترین هایی بوده که تا به امروز ثبت شده است.
او ادامه داد: این استراتژی GFO را تأیید می نماید که توری را به 5 میلیون کیلومتر مربع از آسمان توسعه داد و متخصصان علمی را از سراسر دنیا گردهم آورد. این نه تنها به ما امکان می دهد شهاب سنگ های گرانبها را پیدا نموده و آنها را مطالعه کنیم، بلکه تنها راه برای داشتن شانسی به منظور گرفتن این رویدادهای نادرتر خواهد بود که برای درک منظومه شمسی ما لازم است.
این تیم اکنون می خواهد شرح دهد که چگونه این شهاب سنگ صخره ای تا این حد از منظومه شمسی دور شده و امیدوار است این اطلاعات به درک بهتر از شکل گیری سیارات منظومه شمسی و زمین یاری کند.
ویدا می گوید: هرچه شرایط شکل گیری منظومه شمسی را بهتر درک کنیم، بهتر می فهمیم که چه چیزی برای ایجاد جرقه حیات لازم است. ما می خواهیم تصویری را تا حد امکان دقیق از این لحظات اولیه منظومه شمسی ترسیم کنیم که برای هر آنچه پس از آن رخ داد بسیار حیاتی بود.
منبع: همشهری آنلاین