اسپوندیلوز گردنی چیست و چه علائمی دارد؟

به گزارش وبلاگ هیچکس، اسپوندیلوز گردن یک اصطلاح کلی برای ساییدگی ناشی از افزایش سن در ستون فقرات گردنی است. با کم آبی و کوچک شدن دیسک ها، علائم آرتروز از جمله برآمدگی های استخوانی در امتداد لبه های استخوان ها (خار های استخوانی) ایجاد می گردد.

اسپوندیلوز گردنی چیست و چه علائمی دارد؟

اسپوندیلوز گردن بسیار شایع است و با افزایش سن بدتر می گردد. بیش از 85 درصد از افراد بالای 60 سال به اسپوندیلوز گردنی مبتلا هستند.

بیشتر مردم هیچ علامتی از این مسائل را تجربه نمی نمایند. هنگامی که علائم ظاهر می شوند، درمان های غیر جراحی اغلب موثر هستند.

علائم

در بیشتر افراد، اسپوندیلوز گردن هیچ علامتی ایجاد نمی نماید. علائم معمولاً شامل درد و سفتی در گردن هستند.

گاهی اوقات، اسپوندیلوز گردن منجر به باریک شدن فضای مورد احتیاج نخاع و ریشه های عصبی می گردد که از ستون فقرات به سمت بقیه بدن می رود. اگر نخاع یا ریشه های عصبی گیر نموده باشند، ممکن است این موارد را تجربه کنید:

  • سوزن سوزن شدن، بی حسی و ضعف در بازو ها، دست ها، پا ها یا پا ها
  • عدم هماهنگی و مشکل در راه رفتن
  • از دست دادن کنترل مثانه یا روده

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر متوجه آغاز ناگهانی بی حسی یا ضعف، یا از دست دادن کنترل مثانه یا روده شدید، به پزشک مراجعه کنید.

علل

اسپوندیلوز گردنیکادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

با افزایش سن، استخوان ها و غضروف هایی که ستون فقرات و گردن شما را تشکیل می دهند، به تدریج دچار ساییدگی و پارگی می شوند. این تغییرات می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • دیسک های خشک شده دیسک ها مانند بالشتک بین مهره های ستون فقرات شما عمل می نمایند. در سن 40 سالگی، دیسک های ستون فقرات بیشتر افراد آغاز به خشک شدن و کوچک شدن می نمایند، که امکان تماس بیشتر استخوان به استخوان بین مهره ها را فراهم می نماید.
  • فتق دیسک. سن نیز بر بیرونی دیسک های ستون فقرات شما تأثیر می گذارد. ترک ها اغلب ظاهر می شوند که منجر به برآمدگی (فتق) دیسک ها می گردد - که گاهی اوقات می تواند روی نخاع و ریشه های عصبی فشار بیاورد.
  • خار های استخوانی: دژنارسیون دیسک اغلب منجر به فراوری مقادیر اضافی استخوان در ستون فقرات در تلاشی نادرست برای تقویت ستون فقرات می گردد. این خار های استخوانی گاهی اوقات می توانند نخاع و ریشه های عصبی را تحت فشار قرار دهند.
  • رباط های سفت. رباط ها تار های بافتی هستند که استخوان را به استخوان متصل می نمایند. رباط های ستون فقرات می توانند با افزایش سن سفت شوند و گردن شما را کمتر انعطاف پذیر نمایند.

عوامل خطر

عوامل خطر برای اسپوندیلوز دهانه رحم عبارتند از:

  • سن. اسپوندیلوز دهانه رحم بخشی طبیعی از پیری است.
  • شغل. مشاغلی که شامل حرکات تکراری گردن، قرار گرفتن در شرایط نامناسب یا کار زیاد بالای سر هستند، فشار بیشتری را به گردن شما وارد می نمایند.
  • آسیب های گردن. به نظر می رسد آسیب های قبلی گردن خطر ابتلا به اسپوندیلوز گردن را افزایش می دهد.
  • عوامل ژنتیکی بعضی از افراد در خانواده های خاص در طول زمان بیشتر این تغییرات را تجربه می نمایند، در حالی که بعضی دیگر این تغییرات را تجربه نمی نمایند.
  • سیگار کشیدن. سیگار کشیدن با افزایش گردن درد مرتبط است.

عوارض

اگر طناب نخاعی یا ریشه های عصبی شما در نتیجه اسپوندیلوز گردنی به شدت فشرده گردد، آسیب دائمی هم می تواند ایجاد گردد.

تشخیص

پزشک احتمالاً با یک معاینه فیزیکی آغاز می نماید که شامل موارد زیر است:

  • آنالیز دامنه حرکت در گردن
  • تست رفلکس ها و قدرت عضلانی خود برای یافتن اینکه آیا فشاری روی اعصاب نخاعی یا نخاع شما وجود دارد یا خیر
  • تماشای راه رفتن شما برای تماشا اینکه آیا فشرده سازی ستون فقرات بر راه رفتن شما تأثیر می گذارد یا خیر

تست های تصویربرداری

تست های تصویربرداری می توانند اطلاعات دقیقی را برای راهنمایی تشخیص و درمان ارائه دهند. پزشک شما ممکن است توصیه کند:

  • اشعه ایکس گردن. اشعه ایکس می تواند ناهنجاری هایی مانند خار استخوان را نشان دهد که نشان دهنده اسپوندیلوز گردن است. اشعه ایکس گردن بعلاوه می تواند علل نادر و جدی تر درد و سفتی گردن مانند تومور ها، عفونت ها یا شکستگی ها را رد کند.
  • سی تی اسکن. سی تی اسکن می تواند تصویربرداری دقیق تری به خصوص از استخوان ها ارائه دهد.
  • ام آر آی. ام آر آی می تواند به معین کردن مناطقی که ممکن است اعصاب در آن ها فشرده گردد یاری کند.
  • میلوگرافی. یک رنگ ردیاب به کانال نخاعی تزریق می گردد تا تصویربرداری با اشعه ایکس یا سی تی با جزئیات بیشتری ارائه گردد.

تست های عملکرد عصبی

پزشک شما ممکن است آزمایش هایی را برای معین اینکه آیا سیگنال های عصبی به درستی به عضلات شما منتقل می شوند یا خیر توصیه کند. تست های عملکرد عصبی عبارتند از:

  • الکترومیوگرافی. این آزمایش فعالیت الکتریکی اعصاب شما را مقدار گیری می نماید، زیرا آن ها پیغام هایی را به ماهیچه های شما در هنگام انقباض و استراحت ماهیچه ها منتقل می نمایند.
  • مطالعه راهنمایی عصبی الکترود ها در بالای عصب مورد مطالعه به پوست شما متصل می شوند. یک شوک کوچک به وسیله عصب برای مقدار گیری قدرت و سرعت سیگنال های عصبی وارد می گردد.

درمان

درمان اسپوندیلوز گردن به شدت علائم و نشانه های شما بستگی دارد. هدف از درمان تسکین درد، یاری به شما در حفظ فعالیت های معمول خود تا حد امکان و جلوگیری از آسیب دائمی به نخاع و اعصاب است.

دارو ها

اگر مسکن های بدون نسخه کافی نیستند، پزشک ممکن است موارد زیر را تجویز کند:

  • دارو های ضد انعقادی غیراستروئیدی. در حالی که بعضی از انواع NSAID ها بدون نسخه در دسترس هستند، ممکن است برای تسکین درد و التهاب مرتبط با اسپوندیلوز گردن به نسخه های قوی با نسخه احتیاج داشته باشید.
  • کورتیکواستروئید ها یک دوره کوتاه پردنیزون خوراکی ممکن است به کاهش درد یاری کند. اگر درد شما شدید است، تزریق استروئید ممکن است مفید باشد.
  • شل نماینده های عضلانی بعضی دارو ها مانند سیکلوبنزاپرین می توانند به کاهش اسپاسم عضلانی در گردن یاری نمایند.
  • دارو های ضد تشنج. بعضی از دارو های صرع، مانند گاباپنتین و پره گابالین ، می توانند درد اعصاب آسیب دیده را کاهش دهند.
  • دارو های ضد افسردگی بعضی از دارو های ضد افسردگی به کاهش گردن درد ناشی از اسپوندیلوز گردن یاری می نمایند.

درمان

فیزیوتراپیست می تواند تمریناتی را برای یاری به کشش و تقویت عضلات گردن و شانه ها به شما آموزش دهد. بعضی از افراد مبتلا به اسپوندیلوز گردنی از استفاده از کشش سود می برند، که می تواند به ایجاد فضای بیشتری در ستون فقرات در صورت فشرده شدن ریشه های عصبی یاری کند.

عمل جراحی

اگر درمان محافظه کارانه با شکست روبرو شد یا اگر علائم و نشانه های عصبی شما - مانند ضعف در بازو ها یا پا ها - بدتر شد، ممکن است برای ایجاد فضای بیشتری برای نخاع و ریشه های عصبی خود به جراحی احتیاج داشته باشید.

جراحی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • برداشتن فتق دیسک یا خار استخوان
  • برداشتن بخشی از مهره
  • ادغام بخشی از گردن با استفاده از پیوند استخوان و سخت افزار

شیوه زندگی و درمان های خانگی

اسپوندیلوز خفیف دهانه رحم ممکن است به موارد زیر پاسخ دهد:

  • ورزش منظم. حفظ فعالیت به سرعت بهبودی یاری می نماید، حتی اگر مجبور باشید به علت گردن درد به طور موقت بعضی از تمرینات خود را تغییر دهید. افرادی که روزانه پیاده روی می نمایند کمتر دچار گردن درد و کمردرد می شوند.
  • مسکن های بدون نسخه. ایبوپروفن، ناپروکسن یا استامینوفن اغلب برای کنترل درد مرتبط با اسپوندیلوز گردن کافی است.
  • گرما یا یخ. قرار دادن گرما یا یخ روی گردن می تواند درد عضلات گردن را کاهش دهد.
  • گردنبند نرم. بریس به عضلات گردن شما اجازه استراحت می دهد. با این حال، گردن بند باید فقط برای مدت کوتاهی استفاده گردد زیرا در نهایت می تواند عضلات گردن را ضعیف کند.
منبع: یک پزشک

به "اسپوندیلوز گردنی چیست و چه علائمی دارد؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "اسپوندیلوز گردنی چیست و چه علائمی دارد؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید