آشغال ها و آدم ها
به گزارش وبلاگ هیچکس، آیا شما زباله های خطرناک خانگی را می شناسید؟ آیا می دانید که باید با آنها چه کنید؟ آیا می دانید اگر زباله های خطرناک خانگی به درستی شناخته و دفع نشوند، می توانند به وسیله آب یا سایر
نویسنده: فاطمه افروغ
با زباله های خانگی خطرناک چه کنیم؟
آیا شما زباله های خطرناک خانگی را می شناسید؟ آیا می دانید که باید با آنها چه کنید؟ آیا می دانید اگر زباله های خطرناک خانگی به درستی شناخته و دفع نشوند، می توانند به وسیله آب یا سایر خوراکی ها به چرخه زندگی بازگردند و موجب ابتلای شما به مننژیت، التهاب ریه، وبا و حتی سرطان شوند؟ بهتر است بدانید که پسماند و مواد مضر بعضی از زباله های خطرناک خانگی که به درستی تفکیک و دفع نمی شوند، به وسیله ورود به آب های زیرزمینی یا نفوذ به گوشت دامی که در زمین های اطراف دفن زباله ها چرا می نمایند، می توانند موجب ابتلای ما به انواع بیماری ها شوند.
با وجود مشکلاتی که در بالا به بعضی از آنها اشاره شد، کارشناسان می گویند شما می توانید با به کار بردن بعضی توصیه های ساده و با مدیریت صحیح زباله های منزلتان، تا حد زیادی از این اتفاق پیشگیری کنید:
1.لامپ های کم مصرف و لامپ های مهتابی جیوه دارند و می توانند بخارهای سمی متصاعد نمایند هنگام حمل یا نصب این لامپ ها باید مراقب باشید تا از دستتان نیفتند و نشنمایند این توصیه اتحادیه اروپا به تمام اروپایی هاست که چند سالی است بر اساس قوانین این اتحادیه، موظف شده اند لامپ های قدیمی و پرمصرف را با لامپ های کم مصرف و البته حاوی جیوه، جایگزین نمایند. دانشمندان آلمانی با مطالعاتی که روی لامپ های فلورسنت انجام دادند به این نتیجه رسیدند که اگر این لامپ ها در محیط داخلی منزل بشنمایند، 20 برابر بیشتر از حد مجاز، بخارهای سمی متصاعد می نمایند.
2.باتری ها حاوی مواد سمی و خطرناکی مانند سرب، جیوه، کادمیوم و لیتیوم هستند و اگر از سایر زباله ها تفکیک نشوند و با آنها داخل زمین دفن شوند، ترکیبات سمی موجود در آنها به مرور زمان به داخل خاک و آب های رودخانه ای یا زیرزمینی نفوذ می نماید و باعث آلودگی آب و خاک و بدن افرادی که به هر نحو، خورد و خوراکشان از آن آب و خاک است، خواهد شد.
3.زباله های عفونی فقط مخصوص بیمارستان ها نیستند و ما در خانه هم زباله عفونی داریم. اگر در خانه تان بیماری داشته باشید که در منزل کارهای درمانی مربوط به او مانند تزریق آمپول را انجام می دهید، بهتر است بدانید که سرنگ های خالی می توانند یکی از خطرناک ترین زباله های خانگی باشند و به راحتی باعث انتقال بیماری های عفونی به سایر اعضای خانواده، ماموران جمع آوری زباله یا حتی کارگران بخش تفکیک زباله در کارخانه ها بشوند.
4.قطعات رایانه و الکترونیکی حاوی سرب و مواد شیمیایی و قوطی های رنگ و اسپری قابل اشتعال هم که برای سلامت محیط زیست و لایه ازن بسیار مضر هستند از دیگر زباله های خانگی خطرناک به حساب می آیند.
با زباله های خطرناک چه کنیم؟
به هیچ وجه نباید لامپ های مهتابی، کم مصرف و فلورسنت سوخته و خراب را بشکنید چون با این کار باعث انتشار بخار سمی جیوه به داخل منزلتان می شوید. اگر این لامپ ها به طور اتفاقی از دستتان یا از روی میز افتادند و شکستند، بهتر است بلافاصله در و پنجره ها را به مدت 15 دقیقه باز بگذارید و از خانه خارج شوید و پس از آن در حالی که ماسک زده و دستکش پلاستیکی به دست نموده اید به خانه بازگردید. بقایای لامپ شکسته را درون یک نایلون محکم بریزید، آن را سفت گره بزنید و به نزدیک ترین پایگاه بازیافت زباله تحویل بدهید. بهتر است برای حفظ سلامت خودتان و محیط?زیست، باتری های فاسد، قطعات کامپیوتری یا الکترونیکی خراب و قوطی های رنگ و اسپری را هم در نایلون های جداگانه قرار دهید و به پایگاه های بازیافت زباله در هر محله ای ببرید. این پایگاه ها در صورت دریافت زباله های خطرناک و خشک خانگی، به صورت رایگان به شما نایلون های زباله یا مواد شوینده می دهند. شما باید زباله های عفونی مانند تیغ اصلاح، سرنگ و پنبه ای را هم که با آن کار تزریق را انجام داده اید، درون نایلون محکمی بریزید و آن را به درمانگاه یا بیمارستان نزدیک منزلتان تحویل دهید. یادتان نرود که پیش از دور انداختن سرنگ و سوزن، درپوش سوزن را بگذارید و تیغ اصلاح تان را هم دورن کاغذ محکمی بپیچید تا باعث آسیب به افراد دیگر و انتقال بیماری های عفونی نشوند.
در بسیاری از کشورهای عضو اتحادیه اروپا، آمریکا و کانادا هر روز تبلیغات گسترده ای به وسیله رسانه ها و مطبوعات برای شناساندن زباله های خطرناک خانگی به مردم و چگونگی برخورد با آنها انجام می گردد. کاری که به نظر می رسد اگر به زودی در کشور ما هم انجام نگردد، عواقب جبران ناپذیری برای مردم، دولت و محیط زیست مان در پی خواهد داشت. جالب است بدانید که در کانادا، زباله ها کد رنگ می خورند و مردم زباله هایشان را بر اساس مواد تشکیل دهنده، درون کیسه های زباله رنگی جداگانه ای می ریزند. مثلا کیسه های سبز، مخصوص زباله های خیس تجزیه پذیر در محیط زیست مانند پوست میوه ها یا به جامانده غذاها هستند. کیسه های قرمز به زباله های خشک غیرعفونی و غیرسمی مانند بطری های آب و نوشابه، لباس های کهنه یا سایر مواد دورریختنی تجزیه ناپذیر در محیط زیست اختصاص دارند و در نهایت، مردم زباله های خطرناک خانگی مانند قطعات کامپیوتری، لامپ ها، باتری ها، قوطی های رنگ و اسپری یا حتی زباله های عفونی شان را داخل کیسه های مشکی رنگ می ریزند و تحویل می دهند. با این کار هم سلامت خود و محیط زیست شان را تضمین و هم بار اقتصادی کمتری به دولت تحمیل می نمایند.
منبع: هفته نامه سلامت
/ج
منبع: راسخون